sobota, 9 kwietnia 2011

Fundament!

z wiersza ks. Twardowskiego

Święta dziewczynko z zapałkami
chroń nas przed staruchami
co płaczą że wszędzie zło
martwią się że nas okłamują
nie mówiąc nam o tym

a nas cieszy pole różowe
kiedy wschodzi zboże
nagietek który przekwita w październiku
pszczoły dokładnie złote
leszczyna co wydaje jednocześnie kwiaty i orzechy
spotykamy się z Matką Boską w ogrodzie
żyjemy z kundlem na co dzień
czujemy niewidzialne ręce
widzimy dalej
i więcej...

Helenko! bardzo byłaś dzielna - od samego rana taka dzielna! Ani na moment nie straciłaś swego wewnętrznego spokoju i opanowania. Muminki dumne są i dziękują!



 Aby narodziła się na nowo z Wody i z Ducha. Od dziś pięknieć i wzrastać będzie duchowo...



Cztery pokolenia! Prababcia, Babcia, Mama z Bohaterką dnia dzisiejszego.


































Cudownie mieć taką rodzinę! i takich Przyjaciół!

Dobrze mieć tak fantastycznych Dziadków!
Dobrze mieć takich Chrzestnych!

Bardzo Wam DZIĘKUJEMY, że byliście z nami!


a potem poszli w kierunku dziupli i żyli długo i szczęśliwie :) haha!
Tobie - Krzysztofie - dziękujemy jakoś szczególnie!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz