tak długo je Heli gromadziła, że teraz budują się całe zdania:
Mama, idemy pieszo!
Mama, pyniesie klucz!
Mama, Tata dolas?
Mama, alnia i buju buju?
Mama, jede Tati auto?
Mama, muszy bije!
i wczoraj,
po muminków powrocie:
Moja Mama, moja Tata
Eli kosza Mama!
i tak zasnęła wtulona we mnie, tak mocno potrzebując bliskości, jak wtedy, gdy Malutką przywieźliśmy ze szpitala...
dobrych książek nie brakuje w naszym domu,
dobre słowa, dobre rodzą...
a czyta, czyta Heli i sama, i w towarzystwie...
i rano, i wieczorem
i wciąż te same, i nowe
i leżąc, i siedząc
a słowa, dobre słowa zostają...
