czy już jest po Świętach?

celebrujemy dni powolnie
śpimy długo,
śniadania jemy w piżamach,
spacerujemy niespiesznie
słucham, jak Ona z wielkim przejęciem opowiada, że
 Dzieci to po prostu potrzebują dużo zabawy
i budujemy kolejny kiermasz świąteczny
Ona będzie zarządzać, a ja będę klientką

i przekonana odpowiadam Jej,
że Święta wciąż jeszcze są w nas

 

licytacje

Heli uwielbia ostatnimi dniami licytować się ze mną,

która którą mocniej kocha... 

Ściskamy się wtedy mocno, a Ona słodko wyznaje: no widzisz, widać, że ja

Dzisiejszy Jej argument przyćmiewa wszystkie inne:

kochałam Cię nawet, jak byłam w Twoim brzuszku...

a zdjęcia z ćwiczeń na macie,

która była na 2. miejscu  (!!) Jej największych świątecznych marzeń

zimowy sen

tak twardym snem blog jeszcze nie spał,
nie wiem jak budzić, skoro pisząca śpi również
i ciężko, ciężko się obudzić, dużo dużo za dużo się dzieje obok i w środku

przespałam i życzenia
i nie zdążę już posłać ich tam, gdzie chciałam
a są osoby, którym chciałabym dużo powiedzieć,
nie dużo słów, a dużo treści,
dać dużo siebie w dzielonych błogosławieństwach...

za oknem mrozi, kominek grzeje równie przyjemnie jak choinka,
jest cicho. Cicho.
przeglądałam zdjęcia, w których zaległości już pewnie nie dogonię,
i przypomniał mi się tekst o życzeniach,
odnalazłam go wśród notatek,
jest z 2009r. z bożonarodzeniowego wydania TP

i to są moje życzenia, bo Święta wcale się jeszcze nie skończyły: stawiaj mądry opór światu

a dziś dom rozświetlał śmiech dziewczynek

nasz dzień

jakoś blisko po Jej Urodzinach
świętujemy dzień Mamy i Córki

dziś
byłyśmy Razem!
cały dzień, calutki

i Słonko zaświeciło...

zasypiając
rzekła
Kocham Cię Mami. Bądź przy mnie i nic nie mów...

...bo dawno nie chwytałam za aparat...

aż dziś Heli ogłosiła, że bawimy się w fotografa
i wszystkie misie ustawiamy w kolejce
i będziemy robić zdjęcia!

no więc zbudowałyśmy studio
i pstrykałyśmy
aż przypomniał mi się kolaż o ten tu: by Piegowata

łączymy się z Wami i dziękujemy za tęczowe żołędzie!

kreatywny angielski

o poranku dialogi pomieszane

H: Mamo, goingujemy już wreszcie?
wyszliśmy i w samochodzie rozmawiamy dalej

H: Wiesz Mamo, I like all the colors.
M: tak? a masz jakiś jeden ulubiony?
H: tak, najbardziej lubię light blue, a nie lubię w ogóle black

dobrego dnia

powstała i nasza wieża

śmiechu i przypominania było dużo
idealnie na niedzielne szare i deszczowe popołudnie

na popołudnie

Ona i On
i pies
o cudownym imieniu i nazwisku: Nitka Kamerak!

na dzień dobry

usłyszałam: Kocham Cię Mamo!
a dzień dobrze rozpoczęty to połowa sukcesu

Kocham Cię Helutku!

każdy ma swój sposób

na świąteczny dzień
byłoby dobrze uszanować
jeszcze lepiej spotkać się w swoich sposobach
a rzeczywistość czasem figle płata...

powrót do miasta jakoś zawsze niełatwy

listopadowe liści opady

zwracając się ku pozytywnościom, czytam felieton K.Miller z listopadowego Z. i
tak próbuję patrzeć dziś na las:

Ale nie tylko dlatego lubię listopad.
Nie czekam na niego, oczywiście, bo chciałabym jak większość z nas, żeby lato i piękna złota jesień trwały jak najdłużej. 
Ale lubię go za to, że jest taką ciekawą cezurą między ciepłem a zimą.
Takim samotnym miesiącem, innym niż wszystkie. Pociesza mnie, że to on przyjdzie po złocie i purpurze i otuli szarością. Ukoi perłową poświatą. 
Ujawni znów to, co skryte pod liśćmi - szkielety drzew. Subtelny, jak chińskim tuszem malowany na tle nieba rysunek gałęzi i konarów. (...)
I właśnie na szczęście jest spokojny, pozornie nudny listopad, kiedy można schować się w ciepłe koce i w siebie. Jeśli nie płonie w nas jakiś ból. 

A w listopadzie - designerskie kolory: dymy, mgły, ciemne fiolety, oliwkowy, przeróżne brązy i beże, 
cała gama szarości, zapach gnijących liści (uwielbiam) - deszczu i po deszczu. Połysk mokrych pni drzew, w mieście połysk mokrego asfaltu 
i światła uliczne na tle ciemnego nieba....
Więcej spotkań domowych z przyjaciółmi, gorąca herbata, nalewki, fotel i książka.

tak!
taki był nasz powrót do lasu dziś - mglisty z perłową poświatą, rześki i cichy, pachnący i zapraszający. cudny!

a teraz ciepła herbata, muzyka
i ciepło maminej kuchni