nie wiem jak

chciałabym, żeby to miejsce żyło
dla Niej na Kiedyś, dla mnie na dziś i jutro,
a ostatnio raczej mało oddechów
nie wiem jak reanimować...

i wcale nie powodem to, że Heli z całego krótkiego lutego całe 4 razy w przedszkolu była
(choć luty jeszcze pare dni ma, od piątku kolejny antybiotyk, więc marzec przywita w domu)
ani nie to, że taka mała pracowa rewloucja przede mną
ani nie to, że nie ma o czym pisać, ani czego pokazać...

wszystko jest
więc czemu nie ma?

w drodze

jak się jest w drodze
to trzeba być przygotowanym na zmiany
różne, ciągłe, małe, większe, chciane, zaskakujące, niepojęte
albo na to,
że się wydłuży droga
trzeba być gotowym
na Różne
np. zachwyty

Heli kolejne dni chora, od dziś nowe leki, nowe wziewy, nowe minuty inhalacji
zaproponowała temat rozmowy: czego kto nie lubi
i punktuje:
Mama nie lubi wyrzucać jedzenia i nie lubi się spóźniać
Tata nie lubi, jak Mama nie składa łóżka
Ja nie lubię niczego kupować, chodzić na żadne zakupy

takie to proste może być to wszystko
w oczach Dziecka
jak poranna cisza na spacerze
w drodze do pracy
w drodze po pytania i po odpowiedzi

przerozmawiać na wylot

Anny Janko pisanie o małej zagładzie
moja wielka autoterapia... 

... We współczesnej psychologii uważa się, że wydarzenia traumatyczne nie wytwarzają wspomnień, lecz aktualia.
To znaczy, że wszystko dzieje się tu i teraz, bez względu na typowe przemijanie.
Czyli żyjesz sobie normalnie dalej, wszystko niby prawidłowo się przemieszcza z przeszłosci do przyszłości, ale na drugim planie coś się zacięło i się powtarza.
Jak na winylowej płycie, efekt zadrapania, igła gramofonu skacze w tył na pewnym wybranym odcinku utworu. (...)

Dlatego tak się dzieje, że kiedyś dawno, to, co się przydarzyło nie zostało doświadczone i przyswojone, jakby należało. (...)

Dlatego musimy to wyrozmawiać,
przerozmawiać na wylot...

easy like sunday morning

koło południa decydujemy się w końcu ubrać
uwielbiam te piżamowe niedziele